Planeetvertegenwoordiger vertrekt

Het lijkt een eeuwigheid geleden, maar het was onvergetelijk. Meint Kolthof maakte zijn entree in ons midden bij de Staten-tweedaagse in de buurt van Arnhem in augustus 2021. Er was veel belangstelling voor het meest avontuurlijke event in het middagdeel. De 'keuzeactiviteit kleiduiven schieten'. De deelnemers waren in shock over Meints verpletterende resultaat. En ze vonden het eigenlijk ook ongepast voor een vertegenwoordiger van de Partij van de Dieren. Ik bedoel: ze zijn wel van klei, maar het blijven duiven!

Verdacht

En de andere statenleden bleven ook zitten met allerlei vragen. Want als je zo goed met een vuurwapen kunt omgaan, wat zegt dat dan over de manier waarop je je jeugd hebt doorgebracht? Waarop heb je allemaal geoefend? Meint probeert het vandaag ik zijn dankwoord te relativeren met de mededeling dat niet zijn hoge score verbazend was, maar de slechte prestaties van de andere statenleden. Maar daarmee blijft het natuurlijk wel verdacht.
 
Meint begon als fractievertegenwoordiger. Hij was een mooie match met het ervaren statenlid Ankie Voerman. En hij kreeg vertrouwen, want hij werd lijsttrekker bij de provinciale verkiezingen die er op volgden. Een steile en snelle carrière.

Zo breekt men ijs. En zo schiep Meint verbinding.

Meint hield zijn maidenspeech. En vertelde ons dat hij zich meer een planeetvertegenwoordiger voelt dan een volksvertegenwoordiger. 'Niet alleen kijken naar het hier en nu, maar ook kijken naar elders en later'. Dat vond hij aantrekkelijk aan de Partij voor de Dieren. Dat was ook zijn handelsmerk in onze statenzaal.

Vertrek

Als Meint het woord voerde, dan luisterde je. Hij was altijd scherp. Af en toe schuurde het ook qua toon of woordkeus. Maar hoe hard zijn betogen ook mochten zijn, hij stond altijd open voor tegenargumenten of voor commentaar op zijn optreden van collega-statenleden. Meestal was Meint niet te beroerd om dat ook tijdens het debat nog te onderkennen en het hardop te benoemen. Zo breekt men ijs. En zo schiep Meint verbinding. Veel mensen vinden het jammer dat hij weggaat.
 
Want Meint gaat weg. Hij schreef in zijn afscheidsbrief 'Omstandigheden maken dat ik me momenteel niet met volle aandacht kan richten op het belangrijke werk in de Staten.' En dan is het niet goed genoeg, want de lat ligt hoog. En dus namen we vandaag afscheid van een talentvol statenlid. Iemand met gevoel voor het parlementaire debat. Iemand die zo netjes 'via de voorzitter' vergaderde, dat hij deel uitmaakt van het selecte gezelschap winnaars van de felbegeerde 'triple-V-trofee' (vergaderen via de voorzitter).

Verbinding

Meint wist ook de brug te slaan naar de grootste partij in de Staten: de BBB. En dat is opvallend, want de Partij voor de Dieren en de BBB zijn in veel gevallen tegenpolen. Concreet resultaat daarvan was de motie over de noordelijke verkenning naar wildopvang die met steun van de BBB werd aangenomen. Het verbindende optreden van Meint werd bij de BBB zozeer gewaardeerd dat prominent BBB-vertegenwoordiger Eddy van Marum de gelegenheid te baat nam om Meint een beeldje van een duif aan te bieden. Een duif in twee handen. Geen kleiduif, vanzelfsprekend. Want die had de vuurkracht van Meint zeker niet overleefd!

We zwaaien Meint uit. Warme woorden. Dank voor zijn bijdrage aan de provinciale democratie. En voor de mooie rol die hij daarin koos. Planeetvertegenwoordiger, vredesduif ... en scherpschutter!